autoportret na okaziciela

widziałem ruiny Kartaginy
otwartą ranę w którą sypano świętą sól
i chłopca co niósł poprzez jej gruzy
pustą klatkę kanarka

widziałem zasypanych górników
statystyki zabitych i rannych na drogach
i reklamę papierosów z katastrofą Hindenburga

widziałem młodą gejszę malującą anioły
i gołębie żebrzące pod kościołem o miłość
wydziobujące z chodnika ślubny ryż

widziałem wschód słońca nad rozlewiskiem
i czaple zrywające się do lotu
jak w listach z Iwo Jimy

widziałem ciemną stronę księżyca
i ciemne strony człowieka
kurczące się jak noga zdechłej żaby

widziałem tłuste ślady
na chodnikach Hiroszimy i Nagasaki
w miejscach z których wyparowały ciała

widziałem umarłych poetów
biegnących z bykami przez miasto
i białe prześcieradło z krwią Marlin Monroe

i nie wiedzieć czemu
co dzień jadłem kradziony chleb
kupiony za wyłowione z fontanny
cudze marzenia

marzenia
by powrócić

[31 grudnia 2009 r.]